سیمای پیامبر(ص) در آیینه اشعار شاعران شیعی و سنی مطالعه موردی"برده‌ی بوصیری، قصیده‌ی آب فضولی و مدایح نبوی قاآنی"

پیامبر اکرم(ص) شخصیتی اسطوره­ای و فرا مذهبی در دین مبین اسلام به شمار می­رود و همه­ی ملّت­های مسلمان، صرف­نظر از هر مذهب و زبانی، آن حضرت را خاتم پیامبران دانسته­اند؛ پیامبری که در ادبیات این اقوام و مذاهب نیز راه یافته است. محمد بوصیری شاعر و دانشمند برجسته­ی مصری، به عنوان نماینده­ی شاعران عرب و شافعی مذهب، با اثر بی­بدیل و ماندگار خود با نام «برده»، نقش خود را در حوزه­ی مدح پیامبر(ص) به خوبی ایفا کرده است. همچنین در حوزه­ی ادبیات دیگر اقوام و مذاهب، حکیم فضولی بغدادی را به عنوان نماینده­ی شاعران ترک زبان و شیعی مذهب، می­توان برشمرد که با مدایح نبوی خود به ویژه، قصیده­ی ماندگار «آب» در وصف پیامبر(ص) شاهکاری یکتا خلق نمود؛ در ادب پارسی نیز از خیل شاعران این حوزه، قاآنی شیرازی را می­توان برشمرد که به عنوان یک شاعر شیعی، یاد و نام پیامبر(ص) را هرچه بیشتر جاودانه کرده است. پژوهش حاضر در صدد است با تکیه بر روش تحلیل، توصیف و تطبیق، به بازتاب سیمای پیامبر(ص) در قصاید شاعران نام برده به عنوان نماینده شاعران این سه زبان و دو مذهب متفاوت بپردازد. نتایج کلی پژوهش مبیّن آن است که با توجّه به چهره­ی جهانی پیامبر اکرم(ص)، سیمای ایشان در اکثر این فرهنگ­ها و مذاهب بازتاب مشترکی داشته و مباحثی چون مسئله­ی بعثت، معراج و معجزات ایشان از جمله، کتاب روشنی بخش­ آن حضرت یعنی قرآن کریم همواره مضامین مشترک این اشعار بوده است.